De belevenissen van Sofie

Sofie bakt er wat van

Hallo, dag allemaal,

Wat is het koud. De lente is ineens zo ver weg, terwijl afgelopen week zo zonnig was in het verre Zuiden. Zelfs bij thuiskomst, toen ik de narcissen in bloei zag staan in de tuin, was het nog erg lente in mijn hoofd. Maar nu is het druilerig, bij momenten stormachtig. En dan is er maar één ding dat mijn humeur kan verbeteren: bakken.

De belevenissen van Sofie: Sofie gaat op reis

Een onverwacht gesprek

Griekenland is niet zo ver, maar toch ruim drie uur vliegen. Dat betekent steeds een reisdag, een beetje een verloren dag ook. Ik neem mij altijd voor om iets nuttig te doen op het vliegtuig, maar dat komt er meestal niet van. Nu heb ik een boek bij mij dat ik naar goede gewoonte kocht in de boekhandel op de luchthaven. “De liefde van mijn leven” – dat is de ietwat overmoedige titel. Ik liet mij leiden door die titel, uiteraard, en ook door de blauwe kaft die perfect bij Griekenland en mijn kleed past. Ziehier mijn beweegredenen bij de aanschaf van een boek. Ik lach eens en de man die naast mij op het vliegtuig zit, kijkt mij meewarig aan. Er is natuurlijk een gangetje tussen ons in, maar ik heb de indruk dat hij mij voortdurend in de gaten houdt. Misschien gelooft hij niet in de liefde van je leven en kijkt hij mij daarom wat vreemd aan. Ik schat dat de man zo’n 20 jaar ouder is dan ikzelf, 20 jaar meer ervaring ook.

De belevenissen van Sofie: Introductie

Sofie maakt een film en gebak

Hallo, dag iedereen,

Nee, jullie kennen mij nog niet. Of misschien toch wel. Wie weet zagen jullie mij in mijn eerste filmpje. Goh, wat was dat spannend en een bijzonder avontuur. Ik, actrice, wie had dat gedacht?
Maar goed, misschien kan ik toch beter iets meer over mijzelf vertellen. Wel, ik ben dus Sofie, ik werd geboren in een provinciestadje in de Kempen op 26 februari 1984.

Vrijwilligerswerk : Aan de slag met je talenten

Over taarten, denken en vrijwilligers

Ik was achttien en een goede studente. En zo studeerde ik verder. Dat heette toen evident. Toch vond ik het spijtig om mijn andere interesses – veeleer van creatieve aard – zomaar op te geven. De studie slorpte mij natuurlijk wat op, maar het bleef knagen. Een uitlaatklep waar ik mijn andere vaardigheden kon laten gelden: dat was wat ik zocht.

Een pluim voor iedereen!

Op 5 december, de Internationale Dag van de vrijwilliger, staan we extra stil bij de waarde van vrijwilligerswerk. Het is goed dat er zo nu en dan aandacht is voor deze inzet. Ook niet onbelangrijk is de interactie tussen vrijwilligers en de gezinnen waar zij het allemaal voor doen.