"Prettig gestoord vrijwilligersschap: kansen voor iedereen"

“Ik ben lid van de Gezinsbond vanaf de dag dat ik gehuwd ben: het was een geschenk van mijn moeder. Ik heb de traditie voortgezet en gaf mijn kinderen op hun trouwdag ook een lidmaatschap cadeau”, lacht Sonja.

“Ik was altijd een sociaal bezige bij: we kregen het van thuis uit mee om vrijwilligerswerk te doen. Ook door mijn werk in de apotheek had ik veel sociale contacten. Na de geboorte van ons vierde kind ben ik gestopt met werken: het gezin eiste mij volledig op. Om mijn sociale honger te voeden, ging ik in het oudercomité van de school. Daar duurde het niet lang of iemand merkte mij op en vroeg of ik bij de Gezinsbond wou komen”, vertelt Sonja. “Tja, waarom niet, dacht ik. Na twee vergaderingen kon ik het niet laten en zat ik volop in de frontlinie. Heel snel nam ik de kinderoppasdienst over en van het een kwam het ander. Na enkele jaren was ik voorzitter en was mijn enthousiasme niet meer te stoppen. Als een vrijwilliger een voorstel deed tijdens een vergadering of een activiteit dan begonnen mijn radartjes al te draaien. En nu, met al dat digitaal gedoe, draaien ze nog veel sneller: door een mailtje naar iedereen te sturen, komen er dikwijls leuke ideetjes binnen.”

Overtuigde vrijwilligers met een groot sociaal engagement zien overal mogelijkheden en noden. Sonja is zo’n typische vrijwilliger die kansen ziet, creëert en neemt: “Ook andere verenigingen hebben nood aan vrijwilligers, dus stapte ik ook in de cultuurraad. Ook daar werd ik voorzitter”, ze glimlacht. “Even enthousiast trad ik toe tot het team van Blinken, een vrijetijdsloket voor mensen in armoede, om ook daar de Gezinsbond te promoten. En toen het Huis van het Kind zijn zoektocht in Merksem begon, ben ik weer met beide voeten tegelijk gesprongen om te helpen, te denken en te organiseren. Door samen te werken bereiken we zowel leden als niet-leden. Dat biedt kansen, natuurlijk. Vaak worden deelnemers lid door het warme onthaal, of een gezellige babbel.”

Of we gesteund worden? “Ja hoor, we krijgen in Merksem steun vanuit het district, zowel financieel als organisatorisch: een zaal, reclame maken, drukwerk, … “In drukke tijden kan ik altijd rekenen op hulp, meedenken, erover babbelen aan tafel na het eten, … En het leuke is: mijn kinderen zetten ook stappen in het vrijwilligerswerk. Weliswaar bij de school en niet bij de Gezinsbond maar dat komt wel. Ik laat ze rustig groeien in het vrijwilliger-zijn.”

“Mag ik nog iets toevoegen?”, vraagt Sonja, “Iets écht belangrijk?!”. Uiteraard. “Hoe enthousiast ik ook ben, zonder de steun van mijn bestuursploeg kan ik niet doen wat ik nu doe. Zij aanvaarden mij zoals ik ben: enthousiast, een beetje gek, … en zetten mij met beide voetjes op de grond als dat nodig is! Dankzij hen kan ik dit allemaal doen: zonder hun steun zou ik moeten kiezen, nu kan ik mij als vrijwilliger inzetten in verschillende organisaties. Ook Annick, onze educatieve medewerker, is een steun en toeverlaat. Zij is altijd bereid om mee te denken of gewoon te luisteren naar mijn zotte ideeën en deze dan in goede banen te leiden. Zij geeft dikwijls dat duwtje in de rug om ervoor te gaan.”

Sonja van Tichelen