"Samenwerken op een manier die bij elk van ons past"

"Van kleins af ben ik betrokken bij de Gezinsbond. Mijn vader was vrijwilliger en ik hielp altijd mee: als kind glazen wassen en later Piet spelen. Ik ben erin gerold, maar het heeft even geduurd voor ik ‘officieel’ vrijwilliger werd.

Vlak voor de coronacrisis werd mijn man Patrick vrijwilliger. Zelf wachtte ik nog even af, maar ik stond er zó dicht bij dat het wat vreemd werd dat ik me niet ‘op papier’ engageerde. Dus toen heb ik me ook bij de ploeg gevoegd, tegelijk met wat andere jonge mama’s uit de buurt.

Patrick is actiever in zijn vrijwilligerswerk dan ik. Hij helpt op activiteiten en coördineert de kinderoppasdienst. Ik ben meer achter de schermen bezig. Zoals bij het WK Loopfietsen vorig jaar: ik contacteerde de gemeente en Gezinssport Vlaanderen en deed de reservaties en communicatie vooraf. De dag zelf heb ik een handje geholpen, maar ben ik vooral komen kijken!

Eerlijk gezegd vraagt vrijwilligerswerk minder tijd dan sommigen denken. Een vergadering kost maar twee à drie uur per maand en in de tussentijd spreken we af via mail en WhatsApp. Voorbereidende en coördinerende taken doe ik vaak tussendoor. Zo’n flexibel engagement maakt het makkelijker te combinereen met twee jonge kinderen.

We hebben een fijne, betrokken ploeg waar verschillende generaties vertegenwoordigd zijn. Sinds kort hebben we geen officiële voorzitter meer. We verdelen taken nu meer organisch en projectmatig. Dat lukt goed en past bij onze diverse groep vrijwilligers. Iedereen doet iets waar die goed in is of wat bij diegene past. We hebben een goede balans gevonden waar ruimte is voor openheid en discussie.

Kortom, mijn vrijwilligerswerk bij de Gezinsbond voelt als een kans om iets bij te dragen. Het is geen verplichting en ik kan toffe activiteiten organiseren voor gezinnen in de buurt – die ik zelf ook zou willen doen met onze kinderen. We hebben een leuke ploeg en het is een plezier om samen te werken!"