"Mijn verhaal en dat van de Gezinsbond"

Guido Stubbe is al meer dan 60 (!) jaar vrijwilliger in Brasschaat. Zijn roots liggen aan de kust in Wenduine. De familie Stubbe was er in de jaren ‘50 en ‘60 heel actief in de (toenmalige) Bond voor Kroostrijke Gezinnen.

Op een dag bladert Guido toevallig door een boek over zijn geboortestreek. Zijn oog valt op een bijzondere foto van de bondsvlag van Wenduine. Het brengt hem meteen terug naar zijn jeugd: Guido was er namelijk persoonlijk bij toen de vlag zo’n 70 jaar geleden werd besproken en ontworpen.

In die tijd was het gebruikelijk dat afdelingen een eigen vlag hadden. Het zijn vaak echte kunstwerken. Ze dienden voor activiteiten, optochten en evenementen, en werden vaak met veel zorg en detail geborduurd. De oudste vlaggen zijn meer dan 100 jaar oud.

Guido herinnert zich nog levendig de discussies die hij hoorde tijdens een familiebijeenkomst. Waarom stond op zoveel vlaggen alleen de moeder afgebeeld en niet de vader? En waarom mochten alleen gezinnen met vier kinderen (allemaal tegelijk in leven) lid worden? Het zou nog een hele tijd duren voordat alle knopen waren doorgehakt. Het ontwerp (van Jan Soens) werd uiteindelijk geborduurd door de Brugse Benedictinessen en de bondsvlag van Wenduine was geboren.

De foto in het boek heeft voor Guido een extra emotionele lading: zijn overleden broer Hubert staat er samen met een neef op, de vlag trots in hun handen. “Deze vlag vertelt niet alleen mijn familiegeschiedenis, maar ook die van onze beweging,” zegt Guido. “Als vrijwilliger voel je dat je deel bent van iets groters, van een traditie die blijft verbinden, generaties lang.”

Hij hoopt dat zulke erfstukken gekoesterd blijven. “En dat we met nieuwe vrijwilligers nieuwe hoofdstukken kunnen schrijven in dit bijzondere verhaal,” voegt hij toe.